Akran zorbalığı, bir çocuğun ya da gençin diğer çocuklar tarafından fiziksel, sözel veya duygusal olarak istismar edilmesi veya taciz edilmesi durumunu ifade eder. Akran zorbalığına uğrayan çocuklar, bu tür davranışlara maruz kaldıklarında çeşitli nedenlerle bu durumla karşılaşabilirler.

Uzman Klinik Psikolog Selin Erekli akran zorbalığına uğrayan çocukların maruz kaldığı nedenlere değindi.

Selin Erekli açıklamasında şu ifadelere yer verdi:

“Sözlü Zorbalık: Bir çocuğun küfür etme, alay etme, hakaret etme veya aşağılama yoluyla diğer bir çocuğa saldırması. 

Fiziksel Zorbalık: Bir çocuğun diğer bir çocuğa vurma, tekmeleme, itme veya diğer fiziksel şiddet eylemlerini gerçekleştirmesi. 

Duygusal Zorbalık: Bir çocuğun diğer bir çocuğu psikolojik olarak rahatsız etme, manipüle etme veya duygusal olarak kötüye kullanma. 

Dijital Zorbalık: İnternet veya cep telefonları gibi dijital platformlar aracılığıyla, bir çocuğun diğer bir çocuğa siber zorbalık yapması, tehdit etmesi veya çevrimiçi olarak rahatsız etmesi.”

Akran zorbalığı, hem zorbalığa uğrayan çocuklar için hem de zorba çocuklar için ciddi sonuçlara yol açabilir. Zorbalık mağdurları, düşük özsaygı, anksiyete, depresyon ve okul başarısızlığı gibi sorunlarla karşı karşıya kalabilirler. Ayrıca, zorba çocuklar da ileride ciddi davranış sorunları yaşama eğilimindedirler. 

Ebeveynler, öğretmenler ve toplumlar, çocuklar arasındaki akran zorbalığını önlemek ve ele almak için çeşitli stratejiler kullanmalıdır. Okullarda zorbalığı önlemeye yönelik programlar ve politikalar uygulanabilir, çocuklara empati ve iletişim becerileri öğretilebilir ve ebeveynler çocuklarına zorbalığa karşı nasıl başa çıkacaklarını öğretmelidirler. Akran zorbalığının etkili bir şekilde ele alınması, çocukların sağlıklı ve güvenli bir çevrede büyümelerine yardımcı olabilir. 

Farklılık: Çocuklar, fiziksel görünüm, cinsiyet, etnik köken, din veya diğer farklılıkları nedeniyle hedef olabilirler. Zorba çocuklar, kurbanlarını bu tür farklılıkları nedeniyle hedef alabilirler. 

Güç ve Kontrol: Zorba çocuklar, kurbanlarını kontrol etme ve güç gösterme arayışında olabilirler. Bu, onların kendi eksikliklerini veya güvensizliklerini gizleme çabası olabilir. 

Duygusal Sorunlar: Zorba çocuklar, kendi duygusal sorunları veya stresle başa çıkma yolları eksikse, başkalarına karşı saldırgan davranabilirler. 

Rol Modellemesi: Çocuklar, aile üyeleri, arkadaşları veya medya gibi çevrelerden agresif davranışları örnek alabilirler. 

İletişim Sorunları: Zorba ve kurban arasında iletişim sorunları olabilir. Bu sorunlar, bir anlaşmazlığın saldırganlığa dönüşmesine neden olabilir. 

Arkadaş Grupları: Zorba davranışlar, bazen çocukların bir arkadaş grubunun bir parçası olarak kabul edilmek ve grup içinde kabul görmek için kullanılabilir. 

Düşük Özsaygı: Zorba çocuklar, düşük özsaygıya sahip olabilirler ve başkalarını küçümseyerek kendi değerlerini yükseltmeye çalışabilirler. 

Akran zorbalığına uğrayan çocukların bu tür nedenlere maruz kalması, ciddi fiziksel ve duygusal zararlara neden olabilir. Bu nedenle, ebeveynler, öğretmenler ve yetişkinler, çocukları bu tür zorbalık durumlarına karşı korumak ve desteklemek için önlemler almalıdır.”