Can ve canân olmak herkesin harcı değildir.Îmân olmalı,samimiyet olmalı,en önemlisi ise teslimiyet ister.Ne mutlu ve müjdeler olsun o kimselere ki;Canansın,canım malım senin yoluna fedadır Ya Resulallah diyebilmelidir.
İmanlı ve ihlaslı kulların, peygamber aşığı gönüller için, dünyalık malın canın ne önemi vardırki; İşte konumuzla alakalı bunun örneği.
Yavuz Sultan Selim han zamanında çok fakir bir adam borçlarını ödeyemeyince zora düşmüş ve sabah soluğu Yavuz Sultan Selim’in yanında almış ve demiş ki:
Sultanım, bana bir kese altın verecekmişsiniz.
Selim Han:
— vereyim vermesine de bir neden söyleyecek misin..?
Fakir adam:
— Ben, 63 yaşında, İstanbul eşrafından Mehmet efendiydim
Vede çok zengindim sultanım. Lâkin bir süre önce başıma gelen bir musibet sonucu malımı, mülkümü, neyim varsa kaybettim efendim
Ne ettimse kurtulamıyorum borç batağından efendim.
Derdimi Rabb’ime arzetmez, yalvarıp yakarmak için, dün gece herkesin yattığı ve mışıl, mışıl uyuduğu saatte kalktım, iki rekat teheccüd namaz kıldım, sonra koydum alnımı secdeye.
“Ya Rabbi, beni eşime, çocuklarıma ve dostlarıma mahçup etme. Derdi veren de sensin, dermanı veren de.” dedim ve yattım.
Rüyama Resûlullâh Efendimiz (s.a.v gördüm,
Ve bana buyurdularki: “Ey Mehmet, niye hüzünlenirsin evladım?
Yarın ilk işin, saraya git, Sultan Selim’ime selam söyle, sana bir kese altın versin.
Eğer sebebini sorarsa,Zikr-i ve tefekkürü unuttu aynı zamanda her gece okuduğu ve benim ruhuma hediye ettiği salâvatı dün gece okumayı unuttu;
O okuyamadığı zikirleri ve getiremediği salâvatlar hürmetine seni mutlu etsin.” dedi.
Der demez, Selim Han hemen bir kese altın çıkartıp vermiş adama ve demiş ki:
— Ne olur, tekrar söyle..! Ne dedi Habîbullah..?
Mehmet amca tekrarlamış:
— “Selim’ime selâm söyle, sana bir kese altın versin, her gece okucağı zikir ve salâvatı dün gece okumayı unuttu, okumadığı salâvatlar hürmetine seni mutlu etsin.” dedi,
Çıkartıp adama bir kese daha verdi -Ama durmamış Yavuz Selim, nasıl dursun ki Allah Resûl’ünün selamı söz konusu,herkese nasip olmaz.
Yavuz Sultan Selim bu selam karşılığında çok sevinmiş çok mutlu olmuş tekrar ederek
— Söyle, ne olur, ne dedi Resûlullâh sallallâhu aleyhi vesellem.?
Rabbim bizlerede peygamber sevgisi olan kullarından eylesin Efendimiz (s.av) komşu olanlardan eylesin.
Ancak şurasını unutulmamalıyız!Cenâb-ı Hak tevbe Suresi 111’de bize bu müjdeli haberini ve vaadini şöyle vermektedir:”Allah, Cennet karşılığında Müminlerden mallarını ve canlarını satın almıştır.
Peygamberi sevmek;Yüce Allah’ı sevmektir, o’na indirilen Kur’an-ı ve islâm’ı sevmektir.
peygamberi sevmeninde gerçekten imanın bir gereği olduğu ortaya çıkmaktadır. O Sevgililer Sevgilisi zaten bizlere öyle buyurmuştur. “Sizden biriniz beni annesinden-babasından, çoluk-çocuğunuzdan ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe iman etmiş olamaz.” (Buhari, 1926: “İman”, 7
Ne mutlu ki; Nefsâni duygularından vazgeçerek, Allah aşk ve peygamber sevgisi uğrun,malını canını sarfedenlere selam olsun.
Rabbimiz bizlere kalbinde Allah sevgisi ve peygamber aşığı olan kullarından eylesin.
Selamların,en güzeli sizleri üzerinize olsun kardeşlerim.