ANNELİK

Akıl sağlığı yerinde düşünerek yaşayan iyi ve güzel ahlaklı vicdanlı tüm insanlar gibi bizde varlık sebebimiz kadının Atatürk Türkiye’si cennet vatan ülkemiz, doğup büyüyerek halen daha yaşadığımız şehir ile dünya ve insanlarının ve hatta insan dostu tüm canlıların huzur ve güven içerisinde el ele, diz dize, omuz omuza beraberce yaşamaları için ne denli büyük önem arz ettiğini söylüyoruz ve diyoruz ki, kadın insanlığın huzur ve güven abidesidir. Kadına değer veren erkekler ve devletler huzur ve güven içerisindedir, vermeyenlerde bizim gibi kadın ve erkek eşit değildir der ve göz göre göre sürünmeye devam eder…

Kadın birazdan okuyacağınız özel ve önemli makalede açık açık ifade edildiği gibi, dünyaya ve hayata dair tüm yaşadıklarını unutur ama, anne olduğunu asla ve asla unutmaz.

İşte bu yüzden kadın erkeğe oranla, doğumundan ölümüne kadar kadındır. Yüce Allah kadın olduğunu bilerek hayatını sürdüren varlık sebebimiz kadınlarımızın ülkede, Ünye’de ve tüm dünyada sayısını artırsın ki, yüce Allah’ın yarattığı dili, dini, ırkı ve rengi ne olursa olsun, tüm insanlar günümüzde olduğu gibi senden, benden bizden diye birbirinden ayırılmadan huzur ve güven içerisinde insanca yaşamanın tadına vararak yaşasın ve birlikte yaşadığı insanlar ile insan dostu canlıları da aynı özellikte ve güzellikte yaşatsın…

Evet, sorumluluk duygusuyla yaşayan akıl sağlığı yerinde insanlar, okurlar ve Ünyeliler başına namlu dayalı kadına sorulan sorulardan hangisine ne cevap verdiğini Vietnamlı ananın ağzından okuyun, bundan sonrada olsa varlık sebebimiz, varlık sebebiniz kadına ona göre davranın kendi kıymetinden bihaber kadınlar, özellikle kendinde varlık gören bencil erkekler…

Başına namlu dayalı kadın sorguda.

“Kadın, adın nedir?”

“Bilmiyorum ...”

“Yaşın kaç? Nerelisin?”

“Bilmiyorum ...”

“Niçin o tüneli kazıyordun?”

“Bilmiyorum ...”

“Ne zamandır gizleniyorsun?”

“Bilmiyorum ...”

“Niçin ısırdın parmağımı?”

“Bilmiyorum ...”

“Bizden sana zarar gelmeyeceğini bilmiyor musun?”

“Bilmiyorum ...”

“Kimin tarafındansın?”

“Bilmiyorum ...”

“Bu bir savaş, seçimini yapmalısın?”

“Bilmiyorum ...”

“Köyün hâlâ yerinde duruyor mu?”

“Bilmiyorum ...”

“Şunlar senin çocukların mı?”

“Evet ...!”

(Bir kadın bir tek "anne" olduğunu unutmaz..!)

Wislawa SZYMBORSKA... VİETNAM ‘savaşından