O GÜN GELİNCE

İnsanlığın varoluşundan buyana ve halen daha insanlar insanca yaşama hakkına sahip olamadılar cehaletin, cahil ve bencil insanlar ile bencil idarecilerin yüzünden… Ve özlemle hayal ettikleri o gün gelecek, fani dünyanın olmazsa olmaz akıl sahibi en mükemmel donanıma sahip canlısı insanlar okuyup öğrenecek ilim, bilim, sanat tahsil ederek kendilerini değiştirecek, en önemli sermayesi olan aklını geliştirerek hayalini kurduğu adaletli düzeni tesis edecek… 

Yüce Allah’ın akıl vererek yarattığı ve doğduğu gibi bir öleceğini bilerek yaşayan insan dili, dini, ırkı ve rengi ne olursa olsun dünyanın her yerinde insandır ve insan onur ve gururuna yakışır biçimde huzur ve güven içerisinde insanca yaşama hakkına sahip olduğu bilinciyle zorda olsa hayata devam ederek özlediği adaletli düzeni er ya da geç sağlayacak. 

Çünkü akıl sahibi ve akıl sağlığı yerinde düşünerek yaşayan insanda, insanca yaşama arzusu olmasa dün, bugün ve halen daha elleriyle seçerek görev ve yetki seçilmiş ve atanmış bencil idareciler yüzünden yaşamaya devam ettiği acıya ıstıraba rağmen insani benliğinde taşımaya devam ettiği umudu tükenmeden hep beraber sadece insanlarla değil birlikte fani dünyayı paylaştığı insan dostu canlılar ile birlikte huzur ve güven içerisinde yaşama arzusu son bulmaz, bulmayacaktır da.. İşte bu insanoğlunun yaşadığı insan odaklı tüm felaketlere rağmen bir türlü bitmek tükenmek bilmeyen iyi ve güzeli arama arzu ve isteğine en güzel yanıtı (1900-1958)yılları arasında yaşamış Çek, şair ve Vitezslav NEZVAL”O Gün Gelince” başlığı altında kaleme aldığı şiiriyle vermiş. 

Buyurun okuyun, okutun ve sadece cennet vatan ülke Türkiye Cumhuriyeti devletimizde değil, tüm dünyada tüm insanlar ve insan dostu canlılar ile birlikte omuz omuza insanca yaşayacağımız adaletli düzeni sağlamak için çalışalım. 

O GÜN GELİNCE

O gün bir gelsin bak, bize artık aç kalmak yok.

Geçeceğiz vitrinlerin, sergilerin önünden, küçülmeden.

Portakalları yığacağım önüne senin, tepeleme, şarapları yığacağım, etli börekleri, salamları.

Elden geçireceğiz hepsini bir bir, unutalım diye senin çektiğin acıları, benim gördüğüm işkenceleri.

Sevgili işçi kadın, şapka yapan makine, artık bu elbiseler kaça diye sorma.

Kumaşı dokudun, elbiseyi diktin ya, giyinmek de hakkın.

Artık kunduracı da yürümeyecek yalınayak karda.

İpekli gömlekler uçuracak bizi rüzgârda kuş gibi.

Lâfta kalacak sanma, taş çatlasa bunlar olacak.

Bir kurtulalım hele tüm asalaklardan, nasıl seveceğiz birbirimizi, şiirler okuya okuya!

Çekip gidince soyguncular, bir başka dünya kuracağız.

Yaşamak neymiş, yaşamak, sen o zaman gör bak!

Vitezslav NEZVAL

Deniz Seyhan 

Çeviri: 

A. KADİR - Asım BEZİRCİ