MİLAT

Milletin En Çok Sevdiğini Unutmaması İçin Bu Seçim Milat Olacak İnşallah …

Her şeyimsin,canımsın,ciğerimsin, diye yere göğe sığdıramadığı anasının babasının eşinin evladının acısını ölümünün üzerinden geçen 18 ay sonunda unutan bu millet, siyasetçilerin kendilerine çektirdiklerini unutmaz mı. Unuttukları için aynı isimlere, aynı yüzlere ellerim kırılsaydı da size oy vermeseydim dedikleri halde Keçi misali çektikleri derdi sıkıntıyı unutup iyinin iyisine oy vermek yerine, yine bunlar iyidir,bizi iyi sıkıyor yanlış düşüncesiyle kötünün iyisine tekrar tekrar oylarıyla destek vererek  şahsi çıkarcıların sayısını ülkede ve Ünye de azaltmak yerine sürekli çoğaltıyorlar ne yazık ki.

Canından çok sevdiği annesinin, babasının ve evladının ölüm acısını vefatının  18’ci ayında unuttuğu gibi her seferinde elimiz kırılsaydı demelerine rağmen aynı isimlerin ve aynı siyasilerin kendilerine çektirdiklerini her seçim sonunda unutup tekrar tekrar oylarıyla destek vermeye devam eden  aziz milletin bundan böylede olsa  en çok sevdiği anasının, babasının evladının ölüm acısı ile siyasetçinin kendilerine verdiği derdi ve sıkıntıyı bundan sonra asla  unutmaması için bu seçim milat olacak inşallah… 

Aziz millet günümüze kadar en çok değer verdiği anasını babasını ve evladını ölümünün 18’ci ayında unuttuğu gibi, her seferinde ellerim kırılsaydı diyerek sitem ettiği kendinden başkasını düşünmeyen siyasetçiyi unutup tekrar tekrar oy vererek ödüllendirmek yerine bu kez hem sevdiklerini 18 ay sonunda asla unutmayacağını, hemde kendilerine zarar veren siyasetçileri bundan böyle asla unutmayacağını sadece ülkeye Ünye ye ve insanlara değil tüm dünyaya ve insanlarına ispat etmelidir, inşallah edecektir de.

İnsan öldüğünde en yakınının, en sevdiğinin unutma süresi 18 aymış. (Bu en uzun süre)

Yani 18 ay sonra acısı diner, sizi tatlı bir anı olarak anımsarmış. Düşününce içim acıdı bir an. Değer verdiklerimin, Çok sevdiklerimin,

"Onlar olmadan asla olmaz" dediklerimin 

Beni 18 ay sonra unutacak olması... 

İyi bir iş, geniş bir ev, bir araba, emeklilik hayalleri, “Hele şu da olsun rahatlayacağım” derken bir bakıyorsun hayatın sonuna gelmişsin. Lakin bizim yaratılış sebebimiz araba, ev, bağ, bahçe değil ki...

Hiçbir değer üretmeden, iz bırakmadan yaşanan bir hayat 80 yıl değil de 800 yıl olsa ne yazar ki? 18 ay da unutulduktan sonra... 

Yazık oluyor bize. Çok ucuza gidiyoruz. 

-İnsanın yetiştirdiği öğrencileri olmalı, öğretmen olmasa bile...

-Yazdığı bir kitabı olmalı en azından, ya da yazmaya azmettiği...

-Tanımadığı, adını bile bilmediği insanlarda iz bırakmışlığı olmalı...

-Birileri çevirmeli yolunu “Siz beni tanımazsınız ama ben sizi tanıyorum, siz benim hayatımı değiştirdiniz” demeli yıllar sonra...

-İnsanlara selam vermekten korkmak şöyle dursun, tanımadığı onlarca insanın yüreğine dokunmalı, sohbet etmeli, dertleşmeli, arkadaş olmalı...

Velhasıl kelam eşyaya ve kula kul olmak değil iyi, verimli bir insan olmak....

Ah bu çok fazla dünya telaşesine dalmışlığımız yok mu... Mezardakilerde aynını yapmıştı....

Sevgiyle kalın..Alıntı