Yağmuru beklerken...

Oysa biz yağmuru beklerken  üzerimize küller yağdırdılar...

Kelebekler, arılar, sincap kardeşler, yaban atları, börtü böcek, ağaçlar, kuşlar...

Kaçamayan tüm tabiatı öldürdüler öyle böyle değil...

İntikam hırsıyla yaktılar, yıktılar ve failler ortada yok...

16 yaşında bir çocuk var bildiğim?

Detay falan girmeyeceğim günlerdir izliyoruz, kahrolarak kendimizi kahrederek çaresizce...

Sadece yazmak istediğim; birbirimize çok kızsak da zor zamanlar olduğunda birbirine  kenetlenen insanlar olduğumuzu bir daha gördüm. Bir kelebeğe evet! Bir kelebeğe, kaplumbağaya, sincaba su içiren insanları gördükçe benim halkımdan  umudumu kesmediğim kadar varmış dedim...

Ünlüsü, ünsüzü var olun çok yaşayın kardeşlerim..

Biz bu çabayla yeniden yeşilleniriz de...

Şimdi dilerim, yanan ormanlarda duyduğumuz   çığlık sesleri oraları yakanların yüreklerinde hiç susmasın...

Onlara bir damla su verecek insanları olmasın.

Ne güzel demiş J.Harvey Robinson ”Tabiat, Allah’ın yazdığı bir kitaptır”

Ve o kitabın sayfalarını yaktılar!