SALİH ZİYA CÖRÜT

Daha dün gibi hatırlıyorum tanıştığımız günü…

Atilla Şimşek abim ile İstanbul’dan o zamanlar düz mahallede bulunan gazete ofisine gelmiştiniz.

İstanbul’da yaptıklarınızı ve yapacaklarınızı anlatmış, hemşerilik duygusunun ne kadar güçlü olduğunu göstermiştin.

Köşe yazıları gönderdin. Bizde yayınladık ve takdir aldık.  İstanbul’a gelen hemen hemen her Ordulunun uğradığı kişi oldun.

Daha sonra siyasete soyundun ve aday adayı oldun. Sana aday adaylık kartvizitin de basmak bana nasip olmuştu.

Sonra defalarca görüştük. Her görüşmemizde konu Ordu ve Orduspor’du.. Ne güzel dileklerin vardı… Hatta Orduspor’un İstanbul ve yakın yerlerdeki konaklama giderlerini bile sen veya vesile olduğun kişilerin karşıladığını da biliyorum.

İstanbul’da Orduluları bir çatı altında topladın. Yıllarca çalıştın çabaladın. Hasta oldun o illet hastalığa yakalandın. Güçlüydün yendin. Hayata tutundun…

Hayalin vardı. Memleketin Gülyalı ilçesinde yaşamaktı. Kalan ömrünü burada geçirmek istiyordu. Baba toprağına evini dahi yaptırmaya başlamıştın..

Peki ne oldu sen aramızdan ayrıldın, gittin…

Şimdi sen asıl, biz yabancı dünyadayız. Ancak eminim ki senin yerin cennet.. Çünkü kimse hakkında kötü düşünmeyen, elinden geleni yapandın.

Rabbim rahmet eylesin.. Ailene ve sevenlerine sabırlar diliyorum.

Rahat uyu Salih ağabey…