Bir adam güzel bir kızla evlendi.

Onu çok seviyordu.

Bir kaç yıl sonra kadında bir deri hastalığı oluştu.

Yavaş yavaş güzelliğini kaybetmeye başladı.

Bir gün kocası iş için seyahate çıktı. 

Dönüş yolunda kaza geçirdi ve görme gücünü kaybetti.

Ancak aile hayatı her zaman ki gibi devam etti.

Kadın günler geçtikçe yavaş yavaş  güzelliğini kaybetti.

Adam onu sevmeye devam etti ve o'da onu çok seviyordu.

Bir gün kadın öldü.

Ölümü kocasına büyük üzüntü getirdi.

Kocası tüm ritüellerini tamamladı ve şehri terketmek istedi.

Arkadan bir adam yaklaştı ve dedi ki ;

"Nasıl yalnız yürüyeceksin ?

Karın sana yardım ederdi".

"Adam ben kör değilim"

diye cevap verdi.

Öyle davrandım çünkü bir hastalık yüzünden cildinin durumunu gördüğümü bilse hastalığından çok incinirdi.O'nu sadece güzelliği için sevmedim, aynı zamanda şefkati sevgi dolu doğasına aşık  oldum.

Ben de kör takliti yaptım.

"Sadece onu mutlu etmek istedim" dedi.

Ahlaki olarak  birini gerçekten sevdiğinizde.

Sevdiğiniz kişiyi mutlu etmek için sonuna kadar yanında yürürsünüz bazen kör davranmak ve mutlu olmak için başkalarının küçük sorunlarını görmezden gelmek bize iyi gelir.

Güzellik zamanla solacak ama kalp ve ruh hep aynı olacak.

Bir insanın dış görünüzü için değil kalbindeki güzellikler için sevin...

Sevgiler..