Mayıs 7'si Ordu için,halk için bambaşka bir  güzellik,şenlik, şölen ve panayır günü olarak bilinir kutlanırdı..

O gün herkes Ordu'ya şehir merkezine akardı..Özellikle  sahil de müthiş bir kalabalık olur iĝne atsan yere düşmezdi..

Örf ve adetler yerine getirilir,dilekler tutulur,çeşitli gösteriler ve piknikler yapılırdı.. Teknelerle denize açılıp dalgalardan atlanır,şifalı olduğuna inanılan sulardan alınırdı..

Kısaca insanlar  MAYIS 7'sinde unutamayacakları bir gün yaşarlardı..

Ne yazık ki,son dönemlerde MAYIS 7'si  şu veya bu  nedenle

kesintiye uğramış..Verilen ara uzamış buna bir de ilgisizlik eklenince Mayıs 7'si bir anda sanki tarih olmuş...

Son Mayıs 7'si bana göre tam bir hayal kırıklığı oldu..

Koskoca şehir de  Mayıs 7'sini ne bilen,ne hatırlayan  nede yaşayan vardı..

Yaklaşık 45 yıl Ordu'dan uzak kalmış bir kişi olarak Mayıs yedisi coşkusuyla,heyecanıyla sahile gittim,görüp yaşadıklarım karşısında adeta yıkıldım..

Hele hele şehrimizi yönetenlerin  yılların Mayıs yedisini umursamaması beni iyice üzdü ve şok etti..

Özellikle belediyelerimizin Mayıs yedisini örf ve adetlerimizi halkımıza  tekrardan yaşatması için organizasyonlar yapması lazım..

Umuyor ve diliyorum ki,bundan sonra ki, ilk MAYIS 7'sinde eski günleri,heyecanı coşkuyu,örf ve adetleri görürüz...

Özellikle gençlere  mayıs yedisini anlatmak lazım..

Onların sayesinde belki  bu güzel günü heyecanı, coşkuyu,örf,adet ve gelenekleri geri getirir kutlamaya başlarız...