İş başa geldikten sonra öğrenmek zor olur, olabilir, çünkü ağaç yaşken eğilir. Her sağlıklı insan bir engelli adayıdır. Gerek doğuştan gerekse sonradan engelli olduğumuzda bocalamamak için devletimizin milli eğitim müfredatına koyacağı ve ilkokuldan itibaren hayata dair her konuda verilecek eğitimler ile başımıza bir hal geldiğinde şimdi ben, biz ne yapacağız demeden hayatımıza kaldığımız yerden devam etmeliyiz. 

Olmaz olmaz demeyip olası sürprizlere karşı önceden tedbirimizi alalım. Kazanan ülke, Ünye, dünya ve insanlar ile insan dostu canlılar olarak herkes hepimiz olur. 

Çünkü hayata dair her şey, her olumlu ve olumsuz olay biz insanlar ve insan dostu canlılar için. Tesadüfen, tabiri caizse pamuk ipliğine bağlı bir şeklide yaşadığımız fani dünyada kimin başına nerede ne zaman ne geleceği belli değil.

Biz akıl sahibi ve akıl sağlığı yerinde insanlar olarak olay yaşamadan olay yaşamış gibi organlarımızdan eksik yaşamanın yollarını daha ilkokuldan itibaren eğitimini alarak yaşayalım.

Hani atalarımız der ya, yüz kızartıcı fiil olan hırsızlığı kötü örnek ama öğren de yanında dursun, hayatta kalman için hırsızlık yapamaya mecbur olabilirsin, kalabilirsin. Çünkü hayata dair her şey ,her olumlu ve olumsuzluk bizler için. Bu nedenle hayata dair tüm olumsuzlukları olmasa dahi falanca işi öğren yanında dursun, lazım olduğunda alır kullanırsın .

Tüm sağlıklı insanlar ve insan dostu canlılar birer engelli adayıdır. Ülkede, Ünye de ve dünyada örnekleri var mı evet çok var. Bu hayatın bir geçeği mi, evet gerçeği. Öyle ise akıl sağlığı yerinde tüm insanlar ve idareciler bu geçeği bilerek yaşamalıdır. Bu kaçınılmaz hayat gerçeğini bilerek mi yaşıyoruz… 

Hayır, ne zaman başımıza olumsuzluk geliyor, ondan sonra eyvah diyerek işe koyuluyoruz ama başımıza bir olumsuzluk gelmeden önce alınan önlem ile geldikten sonra alınmaya çalışılan güvenlik önlemi arasında uçurum var. 

Öyleyse sosyal medyada çokça karşılaştığımız bu ve benzeri ibretlik olaylar başımıza gelmeden, gelmiş gibi sağlıklı olan iki gözümüzden birini bantlayıp var olan gözümüzle yaşamaya özen gösterelim, gayret sarf edeli. 

Sağlıklı iki elimizden birini kaybetmiş gibi saf dışı bırakıp kalan elimizle nasıl yaşam süreceğimize çalışalım. Yâ da iki kolunuzdan biri, iki ayağınızdan birini, yada her iki ayağınızdan yoksun muş gibi yapıp hayatta kalmanın mücadelesini verelim. 

Bu konuda insanlarımıza eksik organlarımızla nasıl hayatımıza devam edebiliriz diye kursla düzenleyelim. Tabi bütün bu kursları alanında uzmanlaşmış olan kişiler eliyle devlet düzenlemeli. 

Bu işi engelli doğduktan ya da sonradan engelli olduktan sonra öğrenmek yerine söz konusu organlarımız eksikmiş gibi önlem alıp, ekranda görülen bu annenin büyük uğraşlar sonucu elde ettiği kollardan yoksun ayakları el gibi kullanabilmeyi olay başımıza gelmeden alacağımız iyi eğitim ve iyi verilen kurslar sonunda öğrenmeliyiz ki olay başımıza geldiğinde bilgimize baş vurup hayatımıza kaldığımız yerden devam edelim.