"Değirmenim terse döndü bu sene

Bulgura mı yanam una mı yanam"

Son yıllarda zaman zaman ağlayarak tekrarladığım bu mısraları Ozan Ali Kızıltuğ yazmıştı, Azer Bülbül ise yüreğimize işledi... 

Bir yandan gözünü hırs bürümüş insancıklar, öte yandan doğa vurdukça vuruyor döşümüze...

Öyle zaman ki düşman başına, fırıncı ekmek çalar, zabıta maaş, amir parti üyesi, müdür başkan kirvesi... 

Düşman istese bu düzeni kuramaz...

Doğanın döngüsü tamam eyvallah; böcek kurtçuk yiyor, kuş böcek, kedi kuş, yılan kedi, kartal yılan, kartalı da kurtçuk...

Peki, biz de mi bu döngüye girmişiz? Eline imkân geçen bir diğerinin hakkını yiyor?

Herkes şikâyetçi, herkes suskun, herkes vebale ortak... Görmesi gerekenler görmüyor, konuşması gerekenler konuşmuyor...

Ve...

Yar orada kanser olmuş ben burada verem,

Ben bana mı yanam sana mı yanam...