İman esaslarına inanan insanların, oluşturdukları beraberliklerde
şu unsurlar da göze çarpar:

a) Eşler arasındaki teşvik unsuru gelişir. Özellikle, dini alandaki
taklid ve birliktelikler, çok önem kazanır. “Ne mutlu o kocaya ki, kadının diyanetine
bakıp taklid eder. Refikasını hayat-ı ebediyede kaybetmemek için mütedeyyin olur”
ilkesi bu açıdan önemlidir. Sonuçta, kadın-erkek, birbirlerinin güzelliklerini taklit
etmek suretiyle mutluluğuna mutluluk katar. 

Kuşkusuz bu taklid meselesi, kadınlar için de geçerlidir: “Bahtiyar o kadın ki, kocasının diyanetine bakıp ‘ebedi arkadaşımı kaybetmeyeyim’ diye takvaya
girer.”

b) Eşler arasında güven vardır. Aile hayatını oluşturan temel direklerden
biri güvendir. Çünkü: “Bir ailenin, saadet-i hayatiyesi, koca ve karı arasındaki
emniyet-i mütekabile ve samimi bir hürmet ve muhabbetle devam eder.”

c) Aile bireyleri, sürekli olarak faydalı konuları gündemine alır
ve böylece bunlar: “Hanelerini küçük bir medrese-i Nuriye ve mekteb-i irfan yapmışlardır.”

d) Zararlı bir şeyle meşgul olmazlar… Gündemleri hep yararlı maddeler
ile doludur. Kuruluşu ilkeli, devam süreci de ilkelidir. 

Sonuç olarak diyebiliriz ki: Teenni ile kurulması gereken aile kurumunun
nezaket, affedicilik, sabır ve paylaşım esaslarına dayandırılması zorunludur. Karşılıklı
sevgi ve ilgi ile devam ettirilecek olan bu mutlu müessesenin ihmal, tenkit ve dedikodularla
zindana çevrilmemesi gerekir. 

Aile kurumu, İslam’ın önemsediği en önemli kurumlardan biridir.
Bu kurumun sağlıklı yürümesi için bir takım temel prensiplerin olduğu muhakkaktır.

Bir ailede en başta geleni karşılıklı sadakattır. sevgidir,muhabbettir. Aile içi dayanışmadır, paylaşmadır

Nikahtaki aktifleşmeye bağlı kalmaktır.

İsterseniz onu sizlere bir daha hatırlatmak isterim.

Allah’ın emrine peygamberin sünnetine ve mezhep imamı,imamı azam‘ın içtihatları ile gerçekleştirilen bu evlilik öncesine antlaşmaları tanıyarak,hastalıkta darlıkta sıkıntıda yoklukta her an her zaman bağlı kalacağız sözünü her iki tarafında unutmaması gerekir.