Ordu’nun neredeyse tüm medya yayınlarında rastlamışsınızdır. Önceki gün haberlerimizin en önemlilerinden birisi Ordu’da yumurta üretiminin artışıyla ilgiliydi. Ordu Yumurta Üreticileri Birliği Başkanı Sayın Celal Sezgi: “Başkan Güler sayesinde üretim arttı, zincir marketler Ordu yumurtası tüketiyor. Şimdi hedefimiz yıllık 100 milyon adet.” diyerek kendilerini destekleyen Ordu Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Mehmet Hilmi Güler’e teşekkür etmişti.

İyi bir gelişme, üreticilerimiz adına sevinmemek olmaz elbette ama ya tüketiciler? Ordu’daki market ve bakkallarda yumurta fiyatı halen 100 lira ile 125 lira arasında değişiyor! Üstelik bu bahsettiğim fiyat M sınıfı, yani küçüğün bir üstü ölçüdeki yumurtalar için geçerli… M sınıfı olsa da razıyım, Ordu market ve bakkallarında M sınıfı diye satılan yumurtalar bu grubun en küçükleri, neredeyse S sınıfına girmekten kıl payı kurtulmuş yumurtalar…

Normalde bir mal üretildiği yerde ucuz olur (du) ama nedense son yıllarda ne alırsak alalım üretim yerinde de normal piyasa fiyatıyla satış yapan satıcılar oluştu. Düşünsenize neredeyse Türkiye’nin tamamına yumurta vermeye hazırlanan Ordulu üreticiler kendi memleketine ucuz yumurtayı sunmuyor veya sunamıyor… Bunun yorumunu kendileri bilir, sunmuyorlarsa nedendir, sunamıyorlarsa hangi sebeplerdendir umarım cevabı da bellidir.

Aslında mesele sadece yumurta üreticileri olsa susarım ve kabullenirim, elbette geçerli bir sebep vardır ve mallarını beleşe verecek değiller ama ekonominin zorlu şartları altında yaşanan şu günlerde hiç olmazsa biraz iri yumurtaları veremezler mi? “Nasılsa aile içindeyiz, biz küçükleri yiyelim, büyükleri satalım” anlayışından başka sebep göremiyorum. Tabi ki bu küçük yumurtaları da bir şekilde satmak gerekir de bari 30’lu kolinin yarısını gerçekten M sınıfı olanlardan koysalar olmaz mı?

Üretim demişken bir kez daha bu vesileyle tüm halkımıza seslenmek istiyorum, tabi yönetenlerimiz de dikkate alırsa son derece sevinim; Hükümetin destek paketlerinin başlangıcından bugüne giderek azalan üreticilerimizin üretme yeteneği neredeyse kaybolup gitmek üzere. Orta yaş üstü vatandaşlarımız neyse de genç neslimiz üretimden uzaklaşıyor, kümesten bir yumurta alıp gelmek yeteneğini bile gösteremeyecek bir nesil yetişiyor. Fabrika yöntemli üretim elbette zaman kazandırıyor ama geleneksel üretimin önemi de göz ardı edilmemelidir. Allah korusun bir aksilik olursa gelecek nesillerimiz yiyecek bulmakta zorlanacaklar.

Mehmet Emin Danış