“ASLI HU VE NESLİ HU.’

Bugün isterseniz sizlerle içeriği çok anlamlı ve ders niteliğinde bir sohbet etmeye çalışalım!

İnsanlarda olması gereken eğitim mi,yoksa karakter mi diye sorsam?

Kabuk ne kadar değişse de, öz yine yerinde her zaman sabit kalıyor.

Görgüsüz,kabiliyetsiz,karektersiz bir insanın eğitimli olması kanımca hiçbir şeyi değiştirmeyecektir.

Bunun aksine, karakteri olan ve görgüyle büyüyen insanlar, asla şımarmazlar,bilakis ayıp bilir, edep bilirler.

Buna atalarımız;”Aslı’hu ve nesli hu’ demişler.

Birde "Asil azmaz, bal kokmaz" derler.

Karakter; Bir insanın eylemleriyle değerlendirilir. Bir kişinin karakteri, zor zamanlarda nasıl davrandığına, başkalarına nasıl davrandığına bakılarak anlaşılabilir. Karakter sözleri, anlamlı, ilham vericidir ve hayatımız hakkında düşünmemize ve kendi karakterimizi geliştirmemize yardımcı olabilir.

Bu nedenle kendimize ideol olaraktan, en başta Resulullah’ı yazarları, şairleri,felsefi ve mantık çerçevesinde ünlü düşünürlerden karaktersiz insanlar ile ilgili sözler karakterimizi geliştirmek ders almak için çabalamamıza ve daha iyi insanlar olmamıza yardımcı olabilecek sözlerden kendimize pay çıkartmamız gerekir.

Karakter, bir bireyin benzersizliğini ve kişiliğini şekillendiren temel özelliklerin toplamını ifade eder. Karakter bir insanın en değerli hazinesidir. Karakter bir insanın eylemleriyle test edilir karaktersiz insanda her zaman kendi fikir düşünce ve çıkarlarını düşünürler

Bunun içindir ki; her kim olursa olsun her şeyden önce karakter ön plana çıkar eğitim sonra gelir.

Padişah, baş vezire sormuş

– ‘Eğitim mi önemli, karakter mi?’

Vezir hemen cevap vermiş:

– ‘Karakter önemlidir sultanım!’

Padişah, memleketin her yanına tellallar göndermiş:

– ‘Duyduk duymadık demeyin… En iyi hayvan eğiticisine 100 kese altın ödül verilecek!’

Yapılan elemelerden sonra bir kişi, ‘ülkenin en iyi hayvan eğiticisi’ olarak padişah’ın huzuruna çıkmış. Padişah sormuş:

– ‘Bir kedi’ye tepsiyle servis yapmayı ne kadar zamanda öğretirsin?’

– ‘Altı ayda öğretirim padişahım!’

Aradan altı ay geçmiş. Eğitici huzura alınmış.

Padişah sormuş:

– ‘Öğrettin mi?’

– ‘Öğrettim padişahım!’

Saray erkanı toplanmış. Hünerli kedi elinde tepsiyle servis yapmaya başlamış. Tam baş vezirin önüne geldiği zaman padişah sormuş:

– ‘Ey vezir! Söyle bakalım, eğitim mi önemlidir, karakter mi?’

Vezir, padişahın sorusuna cevap vermeden önce, kaftanının altında hazır tuttuğu bir fare’yi yere bırakmış. Kedi, fareyi görünce tepsiyi attığı gibi farenin peşinden koşmaya başlamış. Altı aylık eğitim de boşa gitmiş.Vezir, padişahın sorusuna cevap vermiş:

– ‘Karakter önemlidir padişahım.

Önünde bir fare gördüğünde her şeyi unutan bu kedi gibi, eline bir fırsat geçtiğinde çıkarının peşinde koşan, dinini bile satan, eğitimli fakat karakteri bozuk insanlar en tehlikeli olan,güvensiz,sevilmez, saygı görmezler ve bulundukları toplumun yüz kararlarıdır.

Yunus: Gezdim halep ile şamı, Eyledim ilmî talep, meğer ilim bir hiç imiş, ille edep ille edep

Rabbim bizleri edepsiz yoksunu insanlardan uzak eylesin.

Araştırmacı ve ilahiyatçı yazar Hüseyin DENİZ