Yüce Allah yarattığı tüm kullarına rehber olarak indirdiği kutsal kitabımız Kuran’ı Kerim’de Oku Oku diye buyurmuyor. Evet Okumadan, ilim bilim sanat tahsil etmeden,hayat öyle kolay değil,günümüzde okumayanların vahim hallerini kendinden başkasını düşünmeyen,kendinden başkasına huzur ve güven içerisinde insanca yaşam hakkı tanımayan Allah ile ,din ile iman ile aldatan Fetö terör örgütü acı örneğindeki cahil, cühela,taciz,tecavüz ve cinsi sapık yuvası tüm cemaat ve tarikatlarda insanların ne felaketler,ne acılar,ne trajediler, yaşadığına sadece ülke Ünye ve dünya,Müslümanların yaşadığı coğrafyada yaşayan insanlar değil,tüm dünya ve insanları tanık.

Allah’ı,dini imanı kendilerine göre uydurdukları Fetö acı örneğindeki cemaat ve tarikatlar sayesinde daha rahat öğreneceklerini zanneden cahillerin,cahillikten kurtularak bu din ile iman ile Allah ile aldatanların ocağına,kucağına düşmemeleri  yüce Allah yarattığı dili dini ırkı ve rengi ne olursa olsun tüm kullarına rehber olarak indirdiği Kuran’ı Kerim’de boşu boşuna oku öğren ey kulum diye buyurmuyor.

Çünkü yüce Allah’ın oku emri gereği  okumak öğrenek ilim bilim sanat tahsil etmek ayrıcalıktır.Malum olduğu üzer okuyanla okumayan bir değil..

Siz siz akıl sağlığı yerindeki tüm evlatlarınızı mutlaka iyi öğretmenlerde okutun…!

İşte size iyi öğretmenin yaşadığı bir öğretmen öğrenci ilişkisini anlatan ve çoğu öğretmenler ile velilerin ders alacağı gerçek hayat hikayesi..! 

Hiç otizmli öğrencisi olmamış 25 senelik ilkokul öğretmeniydi. "Çok çocuk okuttum, otizm bilmem, ama anlatırsan okuturum" demiş anneme.

Gönül öğretmenim ve müdürüm Hasan öğretmenim sayesinde 8 okuldan geri çevrildikten sonra kaynaştırma ile ilkokula başladım. 

Otizmli ve hiperaktiftim, az konuşuyor ama okuyup yazabiliyordum, BÜYÜK harflerle:)

Gönül öğretmenim kocaman sarıldı ilk gün, önce ittim onu, annemle ev ablam dışında kimse dokunamazdı bana. "Sen bana alışacaksın çocuğum, bana otizm öğretirsen ben de sana okumanın zevkini öğreteceğim" dedi, HİÇ unutmadım. 

Gözünün içi gülüyorsa kötü bişi olmaz diye düşündüm.

Ders 45 dakika, ama 45 dakika oturup derse konsantre olamam ki? Sürekli kalkıp dolaşıyorum, tabii arkadaşlar da beni görüp kalkıyor, sınıf 35 kişi, Gönül öğretmenim n'apsın.  Dedi ki, bu böyle olmaz, kurallar var, öğrenmen lazım. Kural severim laf aramızda, hayatı kolaylaştırır:)

1.haftanın sonunda veliler ben sınıftan atılayım istiyor, annem ısrarlı, Gönül öğretmenim "Hallederim" dedi. "Her dersin başında tüm arkadaşlarının kalemlerini topla, git çöp kutusunun başında aç, sınıfı dolaşıp dağıt, ama bir daha derste ayağa kalkmadan dinleyeceksin" dedi.

Size bir tüyo: Bir otizmliyle arkadaş olmak istiyorsanız, anlaşma yapın, karşılıklı olursa anlaşma severiz. Her ders arkadaşların kalemlerini topladım, açtım, hepsinin adını hemen öğrendim, hafızam iyidir, hiç karıştırmadan dağıtınca daha az dalga geçtiler. Nasıl çözüm ama

4 sene fırsatını bulunca, ya dalga geçtiler, ya dövdüler, ya da eşyalarımı kaçırdılar. Ama arkadaşların bir kabahati yok, anneleri babaları "uzak dur o otistikten" dediler hep, yanımda duran arkadaş varsa annesi gelip çekiştirip aldı hep. Ben de baktım, bence bir farkımız yoktu?

Tabii o zaman otizm nedir, ben kimim bilmiyorum. Ama Gönül öğretmenim biliyordu. Okumayı, el yazısını, kurallara göre yaşarsam hayatın daha kolay olduğunu öğretti. Velilerin karşısına dikildi, "Hepsi benim çocuğum, burası benim sınıfım, siz anca kapının dışında beklersiniz" dedi.

Hangi çocuk bana vurduysa "Dövemezsin, çünkü şiddetle hiçbir şey çözülmez" dedi. 3. sınıfta -o zaman SBS vardı- Türkiye birincisi oldum deneme sınavında, "Gönül hanım iltimas geçmiştir" diyen velilere "Hepinizi Milli Eğitime veririm, Nâzım bütün soruları çözdü" dedi. 

Bence yapardı!

4. sınıfta, bir yıl daha ilkokul var sanırken ben, hop 4+4+4 sistemi geldi. 

Küt diye mezun oldum, hem de okul ikincisi!

Son karnemi ve diploma yerine geçen kâğıdı verirken, "Okulu siz varsınız diye sevdim, iyi ki siz benim Gönül öğretmenimsiniz" dedim, "Çünkü sen bana az konuşsa bile bir öğrencinin ne çok öğrendiğini gösterdin çocuğum, iyi ki öğrencim oldun!" dedi, sonra da emekli oldu.

Sonra ortaokul bulamadık, okul müdürleri "öyle çocuk almıyoruz" dediler, o başka hikâye şimdi..

Beni kabul eden tek okul Doğa Koleji'ne başladım, tam 9 yıl sonra Haziran'da takdirle mezun oldum, bugün Hacettepe kazanmış otizmli / Aspergerli Nâzım işte benim...

Çünkü canım Gönül öğretmenim "Ben seni okuturum çocuğum" dedi, hepsi bu...

Yeter ki ENGEL olmayın!

Okuduğunuz için teşekkürler, uzun oldu ama böyle yazabilmeyi öğrenmem de uzun zaman aldı.

Okullar açılırken paylaşıp, özellikle ilkokul öğretmenleri ile "çocuğumun sınıfında otistik olamaz!" diyerek çocuklarına yanlış örnek olan velilerin sayfalarına düşürürseniz, şahane olur diyor,saygılar sunuyorum.

Nâzım Özgün / @nazim_ozgun